جعبه خالی ِ شیرینی هنوز، گوشه ی طاقچه پیش گلدونه، عطرش پیچیده تا آشپزخونه، شیرینیش کجاست؟ خدا میدونه ...
خونهمون عیدا پر مهمونه
میرن مهمونا از اونا فقط
آشغالِ میوه به جا می مونه!
کجا رفت اون موز ؟! خدا می دونه !
گوشه ی طاقچه پیش گلدونه
عطرش پیچیده تا آشپزخونه
شیرینیش کجاست؟ خدا میدونه
جعبه ی خالی به جا می مونه!
آدم مثل اسب(!) تو گِل می مونه
یکی نیست بگه خداوکیلی
جای پوست پسته توی قندونه؟!
خیس و لهیده ته فنجونه
حالا خداییش قندش مهم نیست
کنار اون قند نصف دندونه!
نصفهی دندون به جا می مونه!!
فندق در باز، مال مهمونه
«پرسید زیر لب یکی با حسرت»:
که از این آجیل، به غیر از تخمه،
واسه ما بعدها چی چی میمونه؟
0 نظرات:
ارسال یک نظر